Ob der Job mer Spass macht? Do muss ich net iwwerlege.
Es is, net gelooge, moin Traumberuf.
Am End vun moinere Schulzeit der Tescht beim Arweitsamt. Hot mer de
Berufsberater des Ergebnis vorgelese.
"Kerwerlisch un seelisch belaschtbar, net ze schad fer Nacht- un
Wocheendärwet, sehr gutes Deitsch, im kaufmännische Rechne topfit,
handwerklichi Begawung un, erstaunlich, aach e kinschlerischi Ader,
gepaart middem ausgeprägte Gefiehl fer Gestaltung un Dekoration, un doi
Eifiehlungsvermeege is iwwerdorchschnittlisch entwickelt."
Der Berater hat e Paus gemacht, von soine Uffzeichnunge uffgeblickt un
de Kopp gschiddelt.
"Do gebt's nur ääns: e Ausbildung als Bestatter."
Ich hab gschluckt, awwer, ganz ehrlisch, des misse Se mer werklisch
glaawe, kään änzischer Dag hab ich moi Berufswahl bereit.
E vielfältischi Ärwet, un abwechslungsreich. S kummt vor, dass ich midde
in de Nacht aagerufe wer. De erscht fremde Mensch, mit dem die
Aageheerische redde, des bin ich. Des versteh ich als Auszeichnung.
Ständisch ännern sich die Bestattungsrichtlinie, do muss mer ap-tu-däte
soi. Neie Rechtsvorschrifte, Hygienebestimmunge, Sicherheitsnorme,
Bestattungsrichtlinie, alles im Fluss. Un der ganze Babierkram. Mer muss
sich auskenne midde Technik vunde neischte Sargoifahrmaschine. Un wie de
Kerwerhewer Hercules an moim neie Sezierdisch bedient werd, ich kann
Ihne sage.
An trauwerschwarz kummt mer net vorbei, awwer des is nimmi, wie soll ich
sage, zeitgemäß. Letscht Woch bin ich uff de BEFA gewest. Sie kenne die
BEFA net, ehrlisch? Die international Bestattungsfachausstellung in
Disseldorf, veranstalt vum Bundesverband deitscher Bestatter. Vun wesche
schwarz! Pink! Quietschpinkfarwe, alle Debbischbeede. Pink! Des wer DIE
Farb fer en Leischewagge, wann Se mich froogen. Ich hab mer jo grad en
neier gekaaft. Sie kenne mit dem Mercedes Benz ää- u zwääsärgisch
transportiere. Links un rechts en Sarg. Odder ääner allää in de Midde.
Was fer Farb moin neier Leischewagge hot? Ich geb's zu, Sie verwische
mich uffem falsche Fuß. Schwarz is moin neier Benz. Awwer im Moment
kummt mer am Trauerschwarz net verbei. Im Friehjohr soll e
scharlachrotes Modell mit 19er Felge uff de Markt kumme.
Ob mehr sich draa gewehnt, ob mer quasi abstumbbt? Was Sie alles wisse
wolle. Der Dot losst ehm niemols ganz kalt. Es gebt immer widder Fäll,
die ehm unner de Haut gehe, zum Beispiel wann e Kind sterwe dut. Odder
beime Selbschtmerder. Mer unnerscheide do zwische sauwere un net so
sauwere Suizide. Mit Gift. Des is unprobelmatisch. Odder e klää Leschel
in de Schläf. Des is schnell weggschminkt. Awwer ääner mit äänere dicke
blooe Zung, ich kann Ihne sage. Oder der Mann vun vorgeschdern, hot sich
äfach vor die S-Bahn gschmisse. Do brauche Se Hautklewer un Mundformer
un Veredungsstift erscht gar net auszepacke. Un vun wesche
kinschtlerischi Ader, des kenne Se vergesse.
Awwer trotzdem, ich bleib debei. Bestatter. Moin Traumberuf. Un als
Ausgleich bin ich aktiver Fasnachter bei de Farweschlugger.
(c) Walter Landin, 2014 |